07 april 2015 Hraunsnef - Snaefellsnes - Hraunsnef




Deze nacht heeft het behoorlijk "gespookt", met bijzonder harde stormwind en heel wat sneeuw. Dit is dan ook het uitzicht dat we deze morgen hebben vanuit onze kamer.



Het is altijd wat afwachten hoe het ontbijt er zal uitzien, maar als dit het eerste is wat we zien bij de ingang van de ontbijtruimte, allemaal mormeltjes van 1-2 dag(en) oud...


...aangevuld met gele paaslelies, eitjes en zowaar een paaskaars, dan kunnen we er donder op zeggen dat de eigenaars oog hebben voor detail en het ontbijt dan ook navenant zal zijn.
En zo is het ook, allemaal bijzonder verzorgd en met hoofdzakelijk producten van hun eigen boerderij. Geen confituur in dezelfde verpakking zoals in zowat de ganse wereld, maar wel eigengemaakte aardbeienconfituur, verschillende soorten kazen met druiven, roerei gemengd met blokjes kaas en tomaten, enz... Allemaal heel lekker.

Vandaag staat een lange dag op het programma, we rijden immers het volledige schiereiland Snaefellsnes rond. Dit wordt ook wel eens "IJsland in het klein" genoemd.

Benieuwd welke gevolgen de sneeuwstorm van deze nacht zal gehad hebben op, onder andere, de zowat 40km dirt road die we langs de noordelijke kust moeten rijden.


We plaatsen alvast de GoPro op de voorruit want we rijden door een echt sprookjeslandschap.

--> Alle wegvideo's worden aan 1,5x  de werkelijke snelheid weergegeven <--



Maar als we dit zien (of zelfs amper zien), op slechts enkele kilometer van het hotel, vrezen we het ergste...



Hopelijk komt dit nog goed, want we hebben nog een heel lange weg af te leggen...



We rijden in tegenwijzerzin het schiereiland rond en komen langs niets anders dan mooie uitzichtpunten, woeste golven en schitterende sneeuwlandschappen. De stormwind beukt ongenadig op de auto, maar het is genieten van de eerste tot de laatste minuut van al dat natuurschoon en ook wel natuurgeweld...












Zowat overal zien we die typisch IJslandse paardjes, de IJslander.
Die wordt hier al meer dan duizend jaar raszuiver gefokt. Vanaf het jaar 930 na Chr. geldt er een importverbod waardoor er sindsdien totaal geen inbreng van vreemd bloed in de fokkerij meer is voorgekomen. Zelfs in tijden van grote natuurrampen bleef dit verbod bestaan en moest het ras zich op eigen kracht herstellen. 
Door de strenge natuurlijke selectie (natuurrampen en barre weersomstandigheden) is het IJslandse paard een sterk, sober en intelligent paard geworden met veel werklust en temperament (bron: www.ponynet.nl).
Bij het maken van onderstaande foto's kunnen we, door de ijzige stormwind, de camera amper stilhouden, terwijl er ook nog sneeuwvlokken in het rond vliegen, maar het schijnt de dieren amper te deren.







De verse sneeuw, in combinatie met de overal aanwezige zwarte lava zorgt voor bijzondere landschappen.





We zijn van plan om ergens te gaan eten in Grundarfjörður om daarna Church Mountain te gaan fotograferen.
Net vóór we Grundarfjörður binnenrijden krijgen we nog enkele mooie uitzichten te zien, inclusief Church Mountain.




Rechts is Church Mountain, maar van uit deze richting gezien is hij heel wat minder bekend.


We eten in wellicht het enige "restaurant" dat we van de ganse dag zullen passeren en gaan dan richting Church Mountain. Als we daar aankomen blijven we nog even wachten in de auto tot de volgende sneeuwstorm gaan liggen is.










Daarna rijden we richting Hellissandur, bekend om zijn woeste kusten en de 412 meter hoge zendmast van het zendstation Gufuskálar. Deze zendmast was ten tijde van de bouw in 1959 het hoogste bouwwerk van Europa.











Arnarstapi is een voormalig vissersplaatsje en maakt deel uit van de gemeente Snæfellsbær. Het ligt aan de voet van de Stapafell (526 meter) en heeft een zeer klein haventje. Rond Arnarstapi zijn veel kloven en spleten aan de kust te vinden, evenals bizarre basaltformaties. De bekendste daarvan is Gatklettur, een rots van basalt met een groot gat erin zodat het een boog geworden is. Er nestelen vele zeevogels op de rotspartijen en op de grasvlakten aan de kust.







Een klein eind van de zee staat een standbeeld van Bárður Snæfellsás, een trolachtig figuur uit de IJslandse saga's die voor het eerst de nabij gelegen Snæfellsjökull gletsjer beklommen zou hebben.


Als we terugkeren naar de auto zien we dat dit uitzicht nog heel wat mooier is.



Van hieruit is het maar een korte rit naar onze laatste stop voor vandaag: Búðir.



Búðir is een plaatsje dat in het begin van de 19e eeuw verlaten werd en dat vandaag niets anders meer telt dan een hotel en een kerk.
Om dit laatste is het ons te doen. Het houten kerkje dateert van 1703. Ernaast ligt een klein kerkhof dat volledig omsloten is met een muur van lava. Vooral de setting is prachtig, met langs de ene kant de woeste oceaan en de sneeuwbergen aan de andere kant.





Een 50-tal kilometer voordat we terug in het hotel zijn, worden we nog eens getrakteerd op de hevigste sneeuwstorm van vandaag. We zien amper nog iets voor onze ogen, maar 20 minuten later is het alsof de goden de sneeuw terug over de bergen trekken, bijzonder merkwaardig.


Vandaag blijft in ons geheugen gegrift als één van de mooiste reisdagen van de voorbije jaren. We hebben dan ook echt mazzel gehad: weersomstandigheden zoals ze eigenlijk "moeten" zijn als men aan IJsland denkt: een ganse dag bijzonder stevige stormwind, waarbij het soms bijna niet mogelijk was om de autodeuren te openen.  Daarnaast strakblauwe lucht afgewisseld met bijzonder hevige sneeuwval die voor sprookjesachtige landschappen zorgden.
Een oceaan die we, behalve in Zuid-Afrika, nog nooit met zoveel kracht hebben zien tekeergaan met metershoge, schuimende golven die kwamen aangerold om dan met een ware oerkracht te pletter te slaan tegen de rotsen. We stonden erbij en keken ernaar, ingeduffeld als Eskimo's, 1 voet vooruit om niet omvergeblazen te worden door de stormwind, maar desondanks warm krijgend van dergelijk spektakel.
De route die rond Snaefellsnes loopt is van een uitzonderlijke schoonheid en durven we, zonder aarzelen, in het rijtje plaatsen van de Icefields Parkway (Canada), de US-95 en US-12 in Utah, de Million Dollar Highway in Colorado (zoals wij hem op kerstmis 2013 gereden hebben) en de Chapman's Peak Drive in Zuid-Afrika. En dit is dus bepaald in bijzonder goed gezelschap.
We weten niet hoe het in de zomer is, maar nu, in deze bijna apocalyptische omstandigheden, was het een waar visueel festijn. Langs de ene kant de sneeuw over de bergen zien komen gewaaid, langs de andere kant de onophoudelijk beukende oceaan en wij daartussen slingerend op dat zwarte (en soms ook witte) lint met ook nog eens uitzicht op bulderende watervallen...wow...

IJsland is een waar paradijs voor elkeen die houdt van woeste, ontembare natuur. En zeggen dat we hier nog maar 2 dagen zijn...wat moet dit met ons doen na een week...


Het weer: zon, sneeuw, sneeuwstormen en een stormachtige wind.

Overnachting in Country Hotel Hraunsnef
Aantal gereden km: 358

1 opmerking:

  1. Ik ben aan het genieten van jullie verslag.
    Wat een prachtige foto's en wat een schitterend uitzicht vanaf jullie hotel!

    Ben benieuwd naar de rest van de foto's!

    Geniet er nog van.
    Groetjes,
    Reny (AA-forum)

    BeantwoordenVerwijderen